Θεσσαλονίκη: Στον αγώνα των πανελλαδικών μια 21χρονη από το Ιράν που θέλει να σπουδάσει ψυχολογία

Τον δικό της αγώνα των πανελλαδικών εξετάσεων δίνει μαζί με χιλιάδες άλλους υποψηφίους και μία 21χρονη Ιρανή, η οποία θέλει να σπουδάσει ψυχολογία ελπίζοντας, όπως λέει, να δώσει πίσω στον κόσμο τη βοήθεια που έλαβε η ίδια.

Η νεαρή από το Ιράν ήρθε στην Ελλάδα πριν από 12 χρόνια και ζει σε προστατευόμενο διαμέρισμα ημιαυτόνομης διαβίωσης που λειτουργεί η ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

«Από τη βάρκα το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ήταν πολύ στριμωχτά»

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της οργάνωσης, κατά τη διάρκεια του χρόνου που η νεαρή κοπέλα προετοιμαζόταν για τις πανελλήνιες εξετάσεις, στο προστατευόμενο διαμέρισμα φιλοξενήθηκαν πέντε κορίτσια και δύο αγόρια, ηλικίας από 18 έως 21 ετών από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.

Πρόκειται για νεαρά παιδιά, που προηγουμένως διέμεναν στο «Σπίτι της ΑΡΣΙΣ», στο Ωραιόκαστρο, επειδή είχαν υποστεί κακοποίηση και παραμέληση στο οικογενειακό τους περιβάλλον, ενώ κάποια έφυγαν από τις χώρες καταγωγής τους και ήρθαν στην Ελλάδα αναζητώντας ένα ασφαλές καταφύγιο.

Για τη νεαρή Ιρανή, ο δρόμος προς τις πανελλαδικές εξετάσεις, είναι ένα βήμα, το διαβατήριο που τη φέρνει πιο κοντά «στην κανονική ζωή».

«Θέλω να σπουδάσω ψυχολογία. Ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά ίσως έτσι δώσω πίσω στον κόσμο τη βοήθεια που έλαβα εγώ», αναφέρει η 21χρονη προσθέτοντας ότι «έχει πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος που το παρελθόν ενός ανθρώπου επηρεάζει το παρόν και το μέλλον του».

«Με ενδιαφέρει να δουλέψω σαν ψυχοθεραπεύτρια»

Προσθέτει πως επιθυμεί να βοηθήσει «τους ανθρώπους να το καταλάβουν αυτό. Με ενδιαφέρει να κάνω και μεταπτυχιακό και να δουλέψω σαν ψυχοθεραπεύτρια».

Το αγαπημένο της μάθημα είναι η Ιστορία και, όπως λέει, γνωρίζει περισσότερα για την ιστορία της Ελλάδας παρά του Ιράν. «Από τη βάρκα το μόνο που θυμάμαι είναι ότι ήταν πολύ στριμωχτά. Δεν φορούσα σωσίβιο και καθόμουν στη μέση με πολλούς ανθρώπους γύρω μου. Είχα ξαναδεί θάλασσα. Με είχαν πάει οι γονείς μου να δω. Κολύμπι, όμως, έμαθα στην Ελλάδα» αφηγείται για το πώς έφτασε στη χώρα.

Όσο για την πρώτη εικόνα από την Ελλάδα που την εντυπωσίασε ήταν πως οι γυναίκες δεν φορούσαν μαντίλα και δεν ήταν υποχρεωτικό. «Πιο ανοιχτόμυαλοι, πιο ελεύθεροι οι άνθρωποι εδώ», τονίζει.

Της αρέσει πολύ η Ελλάδα και θα ήθελε να μείνει εδώ. «Το αγαπημένο μου στοιχείο της Ελλάδας είναι η πλούσια κουλτούρα και ιστορία. Παρόλα αυτά, νομίζω πως οι άνθρωποι εδώ δεν δείχνουν σεβασμό για το περιβάλλον που ζουν. Υπάρχουν παντού σκουπίδια και ο κόσμος δεν φροντίζει να είναι καθαρή η πόλη», καταλήγει.