Nίκος Φίλης: Θέλουμε να είμαστε κόμμα διακυβέρνησης και αγώνα με παρούσα την κοινωνία

Η Νέα Αριστερά επιδιώκει να καλύψει ένα πολιτικό κενό που υπάρχει και δεν αποτελεί «ριμέικ» του ΣΥΡΙΖΑ, λέει ο κ. Νίκος Φίλης σημειώνοντας ότι το νεοσύστατο κόμμα έχει στελέχη που δνε προέρχονται από «παρθενογένεση». Η Νέα Αριστερά έχει κάνει την αυτοκριτική της τόσο για την περίοδο της διακυβέρνησης όσο και για την περίοδο της αντιπολίτευσης.  «Υπάρχει ένα θέμα προβληματικής αντιπολίτευσης» αναφέρει για την περίοδο 2019-2023 σημειώνοντας ότι υπήρχε μονομερής απεύθυνση στο «φάντασμα» του Κέντρου.

Η διπλή ήττα του 2023 απογόητευσε τον κόσμο, υπήρξαν απόψεις ότι υπονομεύθηκε ο αρχηγός και αυτή η αντίληψη «άνοιξε τον δρόμο στον «Μεσσιανισμό» που ήτνα παοκλειστικό προνόμιο της Δεξιάς. «Το παιχνίδι ήταν στα χέρια του Τσίπρα και κανείες δεν τον εμπόδιζε» αλλά ταυτόχορνα έπρεπε να λειτουργεί δημοσκρατικά το κόμμα και να μην είναι «ενός ανδρός αρχή» λέει και εξηγεί ότι το κακό αποτέλεσμα υποδηλώνει και μία απόσπαση του κόμματος από την κοινωνία.

Η Νέα Αριστερά είναι κόμμα διακυβέρνησης  και αγώνα και έχει ως βασική προγραμματική αρχή την εμπλοκή του Δημοσίου στον οικονομικό τομέα και την επιστροφή του κοινωνικού κράτους. Διαφωνεί με το κοινό ομόλογο για εξοπλισμούς, καθώς φοβάται ότι η Ευρώπη θα εμπλακεί σε νέο Ψυχρό Πόλεμο με την Ρωσία, και προτείνει «πράσινο» ομόλογο για για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.

Λέει ναι στην διαμόρφωση ενός μετώπου όλων των προοδευτικών δυνάμεων για την δημοκρατική ανατροπή κόντρα στην ιδεολογική ηγεμονία του κ. Μητσοτάκη. Όμως, η σύγκλιση πρέπει να γίνει, τονίζει στην βαση προγραμματικής σύγκλισης και όχι συγκόλλησης και διαμοιρασμού υπουργείων αφού έτσι θα απογοητευθεί ο κόσμος από αυταπάτες.

Μία προγραμματική συμφωνία των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου μπορεί να οδηγήσει σε μία πολιτική και κοινωνική συμμαχία για την αμφισβήτηση της ιδεολογικής ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού και του Μητσοτάκη

Για την Νέα Αριστερά: Θέλουμε να καλύψουμε το πολιτικό κενό που υπάρχει

Ο κ. Φίλης ξεκαθαρίζει ότι η Νέα Αριστερά «δεν είναι ριμέικ του ΣΥΡΙΖΑ», διαπιστώνει ότι υπάρχει μετατόπιση από το 2019 του ΣΥΡΙΖΑ προς το «φάντασμα του Κέντρου» και πως η διπλή ήττα του 2023 προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση στους πολίτες που στήριζαν το κόμμα. Εξηγεί, σύμφωνα με την ανάλυσή του, πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποσπάστηκε από την κοινωνία λόγω της «προβληματικής αντιπολίτευσης» που έκανε εγκαταλείποντας την ιστορικότητα του και τις κοινωνικές δυνάμεις που τον ανέδειξαν στην διακυβέρνηση. «Το ζήτημα δεν είναι εάν θα ζητήσεις να σε ψηφίζουν οι άνθρωποι του Κέντρου, αλλά ποια Αριστερή πολιτική θα εφαρμόσεις γιατί διαφορετικά θα μοιάζεις όλο και πιο πολύ σε κάτι που δεν είναι αριστερό». Αναφέρει ότι τα περί υπονόμευσης του αρχηγού μετά την ήττα οδήγησαν σε αρχηγικές αντιλήψεις που άνοιξαν τον δρόμο στον «Μεσσιανισμό», ο οποίος αυτή τη φορά «βγήκε από την πόρτα της Αριστεράς». Μιλά, επίσης,  για έλλειμα συλλογικότητας και δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος. «Η Νέα Αριστερά δεν έχει δίλημμα εάν θα είναι απλά κόμμα διαμαρτυρίας, όπως το ΚΚΕ, ή αν θα είναι κόμμα που επιδιώκει να κυβερνήσει… Εμείς θέλουμε να είμαστε κόμμα διακυβέρνησης και αγώνα…Μία αριστερή διακυβέρνηση χρειάζεται την κοινωνία ενεργή και παρούσα. Δεν θέλουμε ξαφνικά να υπάρχει ύφεση κοινωνικών διεκδικήσεων και αγώνων. Κάτι που σημαίνει πρόγραμμα, σχέσεις με την κοινωνία, ρεαλιστική και ταυτοχρόνως πρακτική συμμετοχή στην Διακυβέρνηση», ξεκαθαρίζει.

Για την βασική προγραμματική θέση: Επιστροφή του Δημοσίου στην οικονομία και «πράσινο» ομόλογο

Υπάρχει ανάγκη,τονίζει, να επανέλθει το Δημόσιο στην οικονομία και εξηγεί«κοινωνικό κράτος και πρωτοβουλίες του Δημοσίου στον οικονομικό τομέα. Το Ταμείο Ανάκαμψης έχει δημόσιο χρήμα, ευρωπαϊκό, για πρωτοβουλίες που θα δημιουργήσουν μία ανθεκτικότητα στην οικονομία και θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη». Τονίζει πως η Νέα Αριστερά επιμένει αντί του ευρωπαϊκού ομολόγου για εξοπλισμούς να εκδοθεί ένα «πράσινο ομόλογο» για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης καθώς «δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με όρους αγοράς και υπέρ των συμφερόντων των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων». Χρειάζεται, όπως λέει, αλληλεγγύη, κατανόηση και βοήθεια ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες χώρες.

Για τη δημιουργία μετώπου προοδευτικών δυνάμεων: Ναι, αλλά όχι ως συγκόλληση

Ο κ. Φίλης υπογραμμίζει την ανάγκη να επιδιωχθεί προγραμματική συμφωνία των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, χωρίς αποκλεισμούς κανενός, για να αμφισβητηθεί «η ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και του Μητσοτάκη». «Να συζητήσουμε πως οι δικές μας προγραμματικές προτάσεις θα αποκτήσουν συνοχή και κοινωνική ανταπόκριση», λέει και συμπληρώνει πως «εμείς πρέπει να είμαστε ανοικτοί όχι μόνο στα κόμματα του προοδευτικού χώρου αλλά και στην κοινωνία». Τονίζει ότι υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις που δνε εκπροσωπούνται πολιτικά και απέχουν από τις εκλογές ή/και ψηφίζουν καταναγκαστικά χωρίς ιδεολογική επιλογή. «Χρειαζόμαστε μία μεγάλη προγραμματική αναμόχλευση στην κοινωνία», επισημαίνει. Αναφέρει σε σχετική ερώτηση, ότι η πρόσκληση αφορά και το ΚΚΕ και σημειώνει πως «πως αν κάποιος θέλει μπορεί να αποκλειστεί μόνος του». Αυτή η συζήτηση μπορεί, όπως λέει, να είναι «το πρόπλασμα για να συγκροτηθεί μια κοινωνική και πολιτική συμμαχία, όχι με όρους συγκόλλησης, κομματικών, προσωπικών , ιδιοτελών συμφερόντων, να γίνουμε υπουργοί».

Για την ακροδεξιά: Η κρίση της Ευρώπης και της Δεξιάς έχει γεννήσει τέρατα

Σήμερα, η Δεξιά , το ΕΛΚ αναζητά συμμαχίες με την Ακροδεξιά, λέει, και θεωρεί πως η κατεύθυνση που διαμορφώνεται στον συντηρητικό χώρο είναι αυτή που περιγράφηκε στο πρόσφατο πρωτοσέλιδο του Economist, με την φωτογραφία Φον ντερ Λάιεν, Μελόνι και Λεπέν. Επιρρίπτει ευθύνες και στις συμμαχίες ΕΛΚ και Σοσιαλιστών, στην λεγόμενη σοσιαλφιλελεύθερη συναίνεση. «Είναι μια συμφωνία για την ίδια την Ευρώπη της λιτότητας, η οποία δημιούργησε μεγάλες ανισότητες, μεγάλα στρώματα φτωχοποιημένων πολιτών και συνεπώς μέσα από αυτή τη φτωχοποίηση αναδύθηκε το νέο τέρας του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη. Τώρα προσπαθεί η συντηρητική παράταξη να διαμορφώσει το μήνυμα ότι για τα κακά που πολλά τμήματα της κοινωνίας, μεγάλα εκτεταμένα στρώματα της κοινωνίας στην Ευρώπη ζουν, φταίνε οι φτωχότεροι. Δηλαδή ένα πόλεμο των φτωχών εναντίον των φτωχών, εναντίον των μεταναστών και των προσφύγων, για να μετατρέψουν μια δίκαιη αγανάκτηση του κόσμου για την οικονομική πολιτική που επί δεκαετίες ασκείται στην Ευρώπη και έχει τη βούλα του Συμφώνου Σταθερότητας. Να τη μετατρέψουν σε μια υπόθεση έχθρας, πόλεμο πολιτισμών. Ότι έρχονται οι ξένοι εδώ, μας παίρνουν τις δουλειές και μας αλλοιώνουν τον τρόπο της ζωής», αναφέρει.

Για την κοινή αμυντική πολιτική: Δεν θέλουμε η Ευρώπη και η Ελλάδα να εμπλακούν σε νέο Ψυχρό πόλεμο με την Ρωσία

Ο κ. Φίλης ανησυχεί ότι το κοινό αμυντικό ομόλογο δεν θα είναι προς όφελος της χώρας καθώς φοβάται ότι «τα όπλα που θα προωθηθούν στην Ευρώπη σήμερα δεν θα είναι όπλα τα οποία αφορούν την αντιμετώπιση της Τουρκίας. Θα είναι όπλα που εδράζονται στον Ψυχρό Πόλεμο με στόχο τη Ρωσία». Ειδικότερα, λέει ότι τα F-35 που προμηθεύεται η χώρα με την συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι όπλα στρατηγικού βάθους που δεν αφορούν την Τουρκία αλλά την αντιμετώπιση της Ρωσίας. «. Δεν θέλουμε η Ελλάδα να εμπλακεί στην αιχμή ενός νέου Ψυχρού πολέμου με αντίπαλο τη Ρωσία για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα, αυτό είναι μια γενικότερη παλινδρόμηση σε σχήματα τα οποία τα έχει πληρώσει η ανθρωπότητα και στο τέλος δεν θα αποφύγουμε ούτε ψυχρούς πολέμους ούτε ούτε θερμούς πολέμους» εκτιμά,  και συμπλήρωνει «Όλα αυτά φτιάχνουν μια Ευρώπη η οποία δεν μπορεί να υπάρξει, διότι η Ευρώπη υπήρξε μια επαγγελία ειρήνης, δημοκρατίας και ευημερίας, μια γέφυρα ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις εκείνου του κόσμου και όχι ένα προκεχωρημένο φυλάκιο ενός πολέμου με στόχο τη Ρωσία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και το ερώτημα είναι μπορεί να υπάρξει μια Ευρώπη υποταγμένη στην Αμερική με μοναδικό της στόχο, κύριο στόχο γεωπολιτικό, την ανάσχεση συνολικά του ρωσικού κινδύνου;… Δεν θέλουμε μια Ευρώπη φρούριο που να θεωρεί ότι το μέλλον της μπορεί να είναι ένας διαρκής πόλεμος με τους λαούς γύρω της… Χρειάζονται νέες συμφωνίες και χρειάζεται και  ένας έλεγχος της στρατιωτικοποίησης των κοινωνιών και των οικονομιών. Θα μου πείτε αν αυτό ισχύει για ένα δημοκρατικό χώρο, όπως είναι ο ευρωπαϊκός χώρος, πώς θα επιβληθούν αυτά σε ένα χώρο στη Ρωσία, για παράδειγμα, που είναι καθολική η επιβολή  του Πούτιν; Μα δεν ξέρετε ότι ο πόλεμος τρέφει τους δικτάτορες;».

Το θέμα της κοινωνικής αλλαγής, για εμάς, δεν είναι ένα εικόνισμα για το μέλλον. Είναι μια διαρκής καθημερινή αναζήτηση για το σοσιαλισμό του εικοστού πρώτου αιώνα, με δεδομένες τις αποτυχίες του 20ού αιώνα.

Για τα εθνικά θέματα στην προεκλογική περίοδο: Εργαλειοποιούνται και από την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ

Επικρίνει, όχι μόνον τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και τον Στέφανο Κασσελάκη. Κατηγορεί τη ΝΔ ότι παίζει παιχνίδια σε βάρος των εθνικών θεμάτων για να κερδίσει τις ψήφους της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, λέει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί εθνική συμβολή που πιστώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα και εστιάζει τα πυρά του στον Στέφανο Κασσελάκη για τα περί «πατριωτικής Αριστεράς». «Υιοθετεί μια ρητορική της Δεξιάς που θεωρούσε την Αριστερά συλλήβδην ως αντι-πατριωτική δύναμη» λέει και προσθέτει «ψηφίζει και τους εξοπλισμούς και το παίζει λίγο από τα δεξιά σε μερικά θέματα προς τον Μητσοτάκη στην εξωτερική πολιτική, τότε κάνει εργαλειοποίηση που δεν συνάδει και προδίδει τις βασικές αρχές και αξίες του ευρύτερου χώρου της Δημοκρατικής Αριστεράς».

Για την ακρίβεια: Ο πόλεμος με τις πολυεθνικές δεν είναι χαρτοπόλεμος

Η επιστολή του κ. Μητσοτάκη στην πρόεδρο της επιτροπής για παρέμβαση και έλεγχο στις πολυεθνικές, δείχνει έλλειψη σοβαρότητας αλλά κυρίως «ο κ. Μητσοτάκης αναγκάστηκε να παραδεχθεί μέσω της επιστολής την αισχροκέρδεια που υπάρχει και την αδυναμία των εθνικών ελεγκτικών αρχών να την αντιμετωπίσουν». Μιλά για προεκλογικού χαρακτήρα κίνηση καθώς «επί δύο χρόνια σάρωσε το λαϊκό εισόδημα με συμφέροντα με τα οποία επιχειρεί να συγκροτήσει ένα καθεστώς ο κ. Μητσοτάκης στην Ελλάδα…Αναφέρομαι σε εταιρείες ενέργειας, εταιρείες διύλισης, τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ. Αυτά είναι μια μεγάλη γκάμα επιχειρήσεων που είναι σ’ αυτό που ο κ.  Μητσοτάκης θεωρεί ότι είναι η ανάπτυξη και που πολιτικά θεωρεί ότι μπορεί να εκπροσωπήσει».

Για την υποψηφιότητά του: Μήνυμα ότι η Αριστερά πρέπει να εκπροσωπηθεί με την Νέα Αριστερά

Η συμμετοχή του στις εκλογές για το Ευρωκοινοβούλιο είναι, όπως λέει, ένα μήνυμα ότι «η Αριστερά πρέπει να εκπροσωπηθεί στη νέα Ευρωβουλή με τη νέα Αριστερά, μια ελληνική συνεισφορά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και στην επαναθεμελίωση της Ευρώπης». « Η Ευρώπη χρειάζεται επαναθεμελίωση και στη δημοκρατική λειτουργία της και στο θέμα τροποποίησης των οργάνων της και στο ζήτημα της οικολογίας και στο ζήτημα της αντιμετώπισης των προσφυγικών ροών. Θα μου πείτε, αυτό δεν μπορούσε να γίνει και με άλλο τρόπο. Βεβαίως, εξαρχής ήμουν σαφής ότι δεν μπορούσαμε να συνυπάρξουμε σε ένα κόμμα το οποίο μετατοπίζεται από το χώρο της Αριστεράς σε ένα κόμμα λαϊκίστικο, κεντρώο και κατά περίπτωση κεντροδεξιό», λέει και συμπληρώνει πως «η εναλλακτική λύση στον Μητσοτάκη δεν είναι να αντιγράφουμε την πολιτική και τις μεθόδους του Μητσοτάκη». Αναγνωρίζει ότι είναι «δύσκολο να μετακινηθούν ψηφοφόροι από ένα μεγάλο κόμμα, δεύτερο κόμμα, δυνάμει κυβερνητικό

Ο Νίκος Φίλης απαντάει σε γρήγορες ερωτήσεις