«Καυτά σορτς»: Η ανδρική ένδυση έχει μετατρέψει τους μηρούς σε ερωτικό κεφάλαιο

Χάρη στην άνοδο της θερμοκρασίας, τις τάσεις της μόδας και τον ερωτισμό του ανδρικού σώματος, αυτό το καλοκαίρι, η ελάχιστη κάλυψη των ποδιών βγαίνει στους δρόμους.

Είναι πολύ πιθανό τα feeds σας να έχουν πρόσφατα κατακλυστεί από εικόνες του ηθοποιού Πολ Μεσκάλ ντυμένου με ένα πολύ κοντό ριγέ σορτσάκι που θα μπορούσε να μπερδευτεί με εσώρουχο, συνδυασμένο με πουκάμισο και loafers.

Ο Ιρλανδός ηθοποιός έχει εδώ και καιρό κερδίσει επάξια τον τίτλο του πρωταθλητή των κοντών σορτς, αλλά αυτή η τελευταία εμφάνισή του, η οποία έλαβε χώρα σε επίδειξη μόδας του οίκου Gucci, προκάλεσε τέτοια αναστάτωση που δεν αφήνει περιθώρια για εναλλακτικές υποθέσεις: όπως προειδοποίησαν τα ανδρικά περιοδικά ξεκινώντας πριν από λίγες εβδομάδες, τα κοντά σορτς ή «καυτά σορτς» είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα.

Τα κοντοβράκια

Δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί που έχουν υιοθετήσει την τάση αυτή, αν και στον Μεσκάλ έχουν προστεθεί ο Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ, ο Κρις Πάιν, ο Μίλο Βερντιμίλια και ο Ντόναλντ Γκλόβερ. Το φαινόμενο παρατηρείται και στους πανταχού παρόντες ψηφιακούς influencers.

Στις πασαρέλες ανδρικής ένδυσης -όπως αυτές των Prada, Rick Owens, Dries Van Noten, Dolce & Gabbana και Gucci- έχουν εμφανιστεί κοντές βερμούδες, που άλλοτε μοιάζουν με επίκληση του πνεύματος της ιταλικής Ριβιέρας, άλλοτε διανθισμένες με άλλες τάσεις της στιγμής, όπως το tenniscore (ένα νεύμα στα ρούχα που έχουν σχεδιαστεί για το γήπεδο του τένις, ακολουθώντας την επιτυχία της ταινίας Challengers του Luca Guadagino) και τη χρήση των κλασικών ανδρικών βαμβακερών μπόξερ ως streetwear.

Είναι αλήθεια επίσης ότι οι μάρκες αθλητικών ειδών και οι γίγαντες της γρήγορης μόδας θεώρησαν σκόπιμο να επωφεληθούν από το στυλ. Φέτος το καλοκαίρι, δεν υπάρχει επιστροφή στα μακριά σορτς.

Άλλοτε μοιάζουν με επίκληση του πνεύματος της ιταλικής Ριβιέρας, άλλοτε διανθισμένες με άλλες τάσεις της στιγμής, όπως το tenniscore

Μηροί και γάμπες σε δημόσια θέα

Αν και, για να είμαστε δίκαιοι, η τάση αυτή δεν είναι καθόλου καινούργια. Μια ιστορική αναδρομή αποκαλύπτει ότι άνδρες όλων των κοινωνικών τάξεων στην αρχαία Αίγυπτο, την Ελλάδα και τη Ρώμη έδειχναν κατά βούληση μηρούς και γάμπες με ρούχα παρόμοια με τις σημερινές γυναικείες φούστες και φορέματα.

Από τη δεκαετία του 1950 και μετά, το είδος των ρωμαϊκών ταινιών με μονομάχους και το ιταλικό υποείδος του, το peplum (η λατινική λέξη για ένα ελληνικό ένδυμα), παρέχει μια ωραία περιγραφή αυτού του γεμάτου με ερωτισμό ενθουσιασμό. Ελλείψει άλλων μη στρέιτ προτύπων, αρκετές γενιές ομοφυλόφιλων πήραν την αισθησιακή τους εκπαίδευση από τέτοιες ταινίες, όπως έχει χαρακτηριστικά καταγράψει ο Ισπανός συγγραφέας Τέρενς Μος.

Ήταν μεταξύ των τελών της δεκαετίας του 1970 και των αρχών της δεκαετίας του 1980 που τα πιο κοντά από αυτά γνώρισαν την πρώτη, μεγάλη στιγμή της δόξας τους

Βερμούδες έρχονται από τροπικά κλίματα

Ξεκινώντας από τον Μεσαίωνα και διαρκώντας για αιώνες, το δέρμα του ενήλικου ανδρικού ποδιού έκλεβαν από το δημόσιο βλέμμα, οι κάλτσες, τα καλσόν ή μακριά παντελόνια διαφόρων τύπων. Τον 19ο αιώνα, εκτός από ορισμένες περιφερειακές γκαρνταρόμπες, τα παντελόνια που φοριόντουσαν πάνω από το γόνατο περιορίζονταν στη χρήση από νεαρά αγόρια.

Μόνο με την επέκταση των ευρωπαϊκών αποικιακών αυτοκρατοριών κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα -ακόμη και οι πιο άθλιες επιχειρήσεις έχουν κάποιες θετικές συνέπειες- εφευρέθηκε το σορτς βερμούδα, αν και αρχικά προοριζόταν για τα τροπικά κλίματα και μόνο αργότερα έγινε δημοφιλές ως αξιοπρεπής τρόπος αντιμετώπισης των δυτικών θερμικών αιχμών.

Σήμερα, με τη ραγδαία άνοδο της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής, τα σορτς αποτελούν απαραίτητο στοιχείο της παγκόσμιας ανδρικής γκαρνταρόμπας από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο. Αλλά θα μπορούσε να πει κανείς, ότι ήταν μεταξύ των τελών της δεκαετίας του 1970 και των αρχών της δεκαετίας του 1980 που τα πιο κοντά από αυτά γνώρισαν την πρώτη, μεγάλη στιγμή της δόξας τους.

H μόδα των κοντών σορτς είχε ζήσει δόξες στα 70s

Όχι, τα κοντά σορτς δεν είναι αποκλειστικό κομμάτι της queer κωδικοποίησης

«Εκείνη την εποχή, που χαρακτηριζόταν από το επεκτατικό κύμα της σεξουαλικής επανάστασης, δεν θεωρούνταν παράξενο για τους άντρες που ήταν ενταγμένοι στην ετεροκανονικότητα να εμφανίζονται δημόσια φορώντας κοντά σορτσάκια που σήμερα θα κρίναμε ως “καυτά”» γράφει ο Ianko López στην El País.

Ένα παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στον χαρακτήρα Magnum, τον οποίο υποδύθηκε στην ομώνυμη σειρά Magnum P.I. ο Τομ Σέλεκ από το 1980 έως το 1988. Εκεί βρίσκονταν και οι πρωταγωνιστές άλλων δημοφιλών σειρών της εποχής, όπως το Starsky & Hutch, το Dallas και το Happy Days.

Ακόμα και ένας ηθοποιός τόσο μακριά από την queer κωδικοποίηση όπως ο Χάρισον Φορντ φωτογραφήθηκε συχνά φορώντας μίνι σορτς ως μια μορφή χαλαρού streetwear.

Και ένας εικοσάχρονος Τζον Φ. Κένεντι Τζούνιορ έφτασε σε πρώιμα ύψη star power κατά τη διάρκεια της Ημέρας της Εργασίας του 1980, στο Cape Cod, με τη βοήθεια τριών μόνο στοιχείων: μια φουντωτή χαίτη, έναν χαυλιόδοντα ζώου που κρεμόταν σε αλυσίδα γύρω από το λαιμό του και ένα μικροσκοπικό σορτσάκι με λευκό τελείωμα.

Αυτός ο πυρετός για τους μηρούς των ανδρών φέρνει μαζί του την καινοτομία του να εστιάζει κανείς την προσοχή του σε ένα μέρος του σώματος που για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν αόρατο

Η σεξουαλικοποίηση των τετρακέφαλων

Ομολογουμένως, όλα αυτά τα παραδείγματα προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το φαινόμενο δεν ήταν καθόλου δικής τους αποκλειστικής υπόθεσης.

Αρκεί να κοιτάξουμε πλάνα από ευρωπαϊκούς ποδοσφαιρικούς αγώνες κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1980: ο κενός χώρος ανάμεσα στο στρίφωμα του σορτς και τα γόνατα θα θεωρούνταν, πιθανότατα, τουλάχιστον απρεπής σήμερα.

Αυτός ο πυρετός για τους μηρούς των ανδρών φέρνει μαζί του την καινοτομία του να εστιάζει κανείς την προσοχή του σε ένα μέρος του σώματος που για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν αόρατο. Ή ακόμη και, αποδοκιμασμένο.

«Πάρτε, για παράδειγμα, τη μακρά βασιλεία του skinny jean: στην αγορά των στενών παντελονιών, ένας δυνατός μηρός αποτελούσε μειονέκτημα. Καινούργια επίσης είναι η χαρά που βρίσκουν σήμερα οι άνδρες στην καλλιέργεια και την επίδειξη τέτοιων μυϊκών γοητευτικών στοιχείων, χωρίς να φοβούνται ότι θα σεξουαλικοποιηθούν» σχολιάζει  ο Ianko López στην El País.

Τα σορτς και οι συντηρητικές κυβερνήσεις

Είναι επίσης λογικό σε αυτό το μετα-κόβιντ σύμπαν, στο οποίο η εργασία από το σπίτι έχει γίνει ο κανόνας, ρούχα όπως το μποξεράκι, η χρήση του οποίου περιοριζόταν προηγουμένως στην οικιακή οικειότητα, να έχουν αναδυθεί στη δημόσια σφαίρα.

Όπως και να ‘χει, αυτό το καλοκαίρι θα δείτε πολλούς προσαγωγούς στις πόλεις όλου του κόσμου, για να μην αναφέρουμε και πολλούς μέσους, πλάγιους, πρόσθιους και ορθούς.

«Τι σημαίνει αυτό πέρα από τις διακοπές σε υψηλές θερμοκρασίες δεν είναι απολύτως σαφές, αλλά μπορούν να εξαχθούν και πιο ζοφερά συμπεράσματα: η τελευταία άνοδος του μίνι σορτς προηγήθηκε της έναρξης της εποχής Ρίγκαν και μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων που χαρακτηρίζεται από συντηρητικές κυβερνήσεις, τον Ψυχρό Πόλεμο και τους πολιτιστικούς πολέμους. Ήρθε η ώρα να ελπίζουμε για το καλύτερο, αλλά να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο» καταλήγει ο Ianko López στην El País.

*Με στοιχεία από elpais.com