Η Miuccia Prada εντάσσεται στο κύμα των γυναικών που κάνουν τέχνη τη ζωή τους

«Καθώς χώνευα το σόου της Prada το απόγευμα της Πέμπτης για την Άνοιξη 2025 – ένα συνονθύλευμα των υπερσυντηρητικών φορεμάτων και του λαμπερού φουτουρισμού της δεκαετίας του 1960, συν άσχημες καουμπόικες μπότες, περίεργα τσαλακωμένα τελειώματα και γιακάδες και νεύματα σε προηγούμενα σχέδια της Prada – έλαβα το επίσημο δελτίο τύπου της μάρκας» σχολιάζει η Rachel Tashjian στην Washington Post.

«“Υπάρχουμε σε μια εποχή ακραίας πληροφόρησης, βυθισμένοι σε μια συνεχή ροή περιεχομένου”, έγραφε. “Η κατανάλωσή μας στο άπειρο πανόραμα που προσφέρει το διαδίκτυο καθοδηγείται από αλγόριθμους, πεπερασμένες ακολουθίες εντολών που περιγράφουν το προαποφασισμένο μέσω της λογικής σε έναν θεμελιωδώς παράλογο κόσμο”».

Η Miuccia Prada και ο Raf Simons, οι συνδημιουργικοί διευθυντές του brand, θέλησαν να αντιπαραβάλουν αυτό το γεγονός με το πόσο τυχαία και απρόβλεπτα μπορεί να είναι τα αποτελέσματα και τα οράματα ενός ανθρώπινου μυαλού.

«Η κατανάλωσή μας στο άπειρο πανόραμα που προσφέρει το διαδίκτυο καθοδηγείται από αλγόριθμους, πεπερασμένες ακολουθίες εντολών»

Φταίει ο αλγόριθμος

Κάθε πολιτιστικός σχολιαστής, είτε πρόκειται για έναν διαδικτυακό αρθρογράφο του TikTok είτε για έναν κριτικό περιοδικών υψηλού επιπέδου, διαμαρτύρεται για τον τρόπο με τον οποίο «ο αλγόριθμος» – η μυστηριωδώς συναρμολογούμενη επίθεση βίντεο, εικόνων και μουσικής που προορίζεται να εξατομικεύσει την διαδικτυακή μας εμπειρία, συχνά την ισοπεδώνει – διαμορφώνει τις προτιμήσεις και την καθημερινότητά μας.

«Όλα φαίνονται ίδια; Φταίει ο αλγόριθμος. Σε όλους αρέσουν τα ίδια πράγματα; Φταίει ο αλγόριθμος. Τίποτα δεν φαίνεται καινούργιο; Φταίει ο αλγόριθμος» συνεχίζει η Rachel Tashjian στην Washington Post.

Στα παρασκήνια, ο Simons επανέλαβε ότι ο ίδιος και η Κυρία Prada (όπως την αποκαλεί με σεβασμό η βιομηχανία) «ήθελαν να κάνουν κάθε άτομο να είναι και να αισθάνεται ξεχωριστό», σε αντίθεση με την υποτιθέμενη επιπεδότητα της αλγοριθμικής κουλτούρας.

Δείτε το σόου SS25

Φορούσε Yves Saint Laurent για να μοιράζει φυλλάδια του κομμουνιστικού κόμματος

Παρακολουθώντας αυτές τις αναφορές των Prada και Simons από τους φουτουριστές-μινιμαλιστές της δεκαετίας του 1960, όπως το μεταλλικό υλικό του Paco Rabanne και τα κυκλικά κοψίματα του Andre Courrege, σκεφτήκαμε την γκαρνταρόμπα της ίδιας της Κυρίας Prada – ένα σύνολο από vintage ρούχα της δεκαετίας του 1960 και δικά της σχέδια.

Φορούσε Yves Saint Laurent για να μοιράζει φυλλάδια του κομμουνιστικού κόμματος, λέει ένας αστικός μύθος, τον οποίο έχει η ίδια Miuccia παραδεχτεί ευθέως.

Η νέα συλλογή SS25 εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πολιτιστικό κίνημα γυναικών που κάνουν τέχνη για τη ζωή τους. «Η Κυρία Prada ξεσκίζει τη δική της ντουλάπα και συνδυάζει πράγματα με μανιακούς τρόπους, όπως ένα αντιανεμικό πάνω από ένα φτερωτό φόρεμα σε στυλ Cristobal Balenciaga με γείσο σαν bucket hat, ή ένα λεοπάρ παλτό σε στυλ Edie Sedgwick πάνω από ένα μαγιό.

Υπήρχαν, επίσης, μια σειρά μπλούζες με γραβάτα-φιόγκο -η στιλιστική υπογραφή της Kamala Harris. Ένα σχόλιο, ίσως, για τον τρόπο με τον οποίο οι καταναλωτές αναζητούν απλώς αυτό που τους κάνει να αισθάνονται συνδεδεμένοι με την κουλτούρα στο σύνολό της.

Υπήρχαν αρκετά παλιά κομμάτια της Prada, ιδίως παπούτσια, με σχεδόν μηδενικές βελτιώσεις

Ενημερωμένες ιδέες του παρελθόντος

Το ερώτημα που ξεπήδησε από αυτό το σόου είναι πιο υπαρξιακό -το δράμα της πάλης με το μέλλον.

Αυτή η συλλογή ήταν γεμάτη με αναφορές στις φαντασιώσεις της δεκαετίας του 1960 για το τι μέλλει γενέσθαι: τεράστια γυαλιά ηλίου σαν ασπίδες, σαν μια μοντέρνα εκδοχή του είδους του εξοπλισμού που θα μπορούσατε να φορέσετε για να στείλετε ένα διαστημόπλοιο σε τροχιά γύρω από τον ήλιο- φορέματα με καθρέφτες και χρηστικές λεπτομέρειες εμπνευσμένες από τη χρήση νέων υλικών στην τέχνη και την τεχνολογία στα μέσα του αιώνα.

Άλλες ιστορικές αναφορές τόνιζαν την πρόκληση του πώς ενημερώνουμε τις παλιές ιδέες για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες του σήμερα. Υπήρχαν αρκετά παλιά κομμάτια της Prada, ιδίως παπούτσια, με σχεδόν μηδενικές βελτιώσεις.

Μια γούνινη οφθαλμαπάτη

Μια από τις tromp l’oeil λεπτομέρειες ήταν ένα σχέδιο γούνας, που μερικές φορές εμφανιζόταν σαν πραγματικό κολάρο από γούνα. Πολλές μάρκες σταμάτησαν να χρησιμοποιούν γούνα ή αγωνίστηκαν να βρουν ηθικές λύσεις, ακόμη και όταν το ενδιαφέρον των καταναλωτών επέστρεψε.

Η χειρονομία ήταν πολύ Elsa Schiaparelli, η σουρεαλιστικής προσέγγισης couturier wit που μερικές φορές λέγεται ότι είναι πνευματική αδελφή της Κυρίας Prada (η συμβίωσή τους ήταν το θέμα της έκθεσης του Costume Institute το 2012). Αυτά τα κομμάτια θύμιζαν επίσης τη διεστραμμένη σουρεαλίστρια γουνοποιό Meret Oppenheim- πιθανότατα έχετε δει το φλιτζάνι, το πιατάκι και το κουτάλι της με επένδυση γούνας γαζέλας, «Object», από το 1936.

Ήταν σαν να έλεγε η Prada: «Θέλετε γούνα; Υποτίθεται ότι δεν πρέπει να σας τη δώσουμε. Οπότε ορίστε ένα σχέδιο της, χα χα χα χα! Και θα είναι εξίσου ακριβό».

«Η Κυρία Prada ξεσκίζει τη δική της ντουλάπα και συνδυάζει πράγματα με μανιακούς τρόπους»

«Ίσως ζούμε σε έναν κόσμο αφιερωμάτων»

«Ίσως αυτό να εννοούσε η επίκληση του αλγορίθμου από τους Prada και Simons – ότι ακόμη και αυτοί οι δύο αυθεντίες, προσπαθώντας να παρουσιάσουν κάτι νέο, καταλήγουν να κοιτάζουν την προηγούμενη δουλειά τους» καταλήγει η η Rachel Tashjian στην Washington Post.

«Ίσως ζούμε σε έναν κόσμο αφιερωμάτων, επανεκκινήσεων, ριμέικ και deep fake ειδήσεων που στην πραγματικότητα αποτελούν πιστή αναπαραγωγή ενός παρελθόντος που δεν συνέβη ποτέ.

»Κοιτάμε ξανά και ξανά τα στοιχεία του παρελθόντος, βλέποντας αυτό που αναπόφευκτα φαίνεται να έρχεται, αλλά φοβόμαστε πολύ να το φανταστούμε πλήρως, και δεν ρωτάμε κανέναν συγκεκριμένα: “Πού κάναμε λάθος;”».

*Με στοιχεία από washingtonpost.com | Αρχική Φωτό: REUTERS/Alessandro Garofalo