Το ημερολόγιο της φρίκης – Τι έγραφε η πρεσβυτέρα που την κακοποιούσε ο ιερέας σύζυγός της

Συγκλονίζει η επιστολή της πρεσβυτέρας που περιγράφει τα όσα βίωνε επί χρόνια στο πλευρό του κακοποιητή ιερέα συζύγου της, όπως καταγγέλλει η ίδια στην Κρήτη.

Το γράμμα 19 σελίδων στο οποίο η 64χρονη αναφέρεται με κάθε λεπτομέρεια στα όσα φέρεται να περνούσε θα αποτελέσει βασικό μέρος της δικογραφίας.

«Μου έβγαλες τα ρούχα και με χτυπούσες με το λάστιχο»

Το LIVE NEWS παρουσιάζει απόσπασμα από τη χειρόγραφη επιστολή της 64χρονης.

«Έστειλες τα παιδιά τον Δ… και τον Γ… στου Ε… και δεν φοβήθηκες τον Θεό καθόλου; Πώς έκανες τέτοιο πράγμα; Με ποια σκέψη να με κλείσεις στην κρεβατοκάμαρα να μου βγάλεις τα ρούχα μου κι είχες ετοιμάσει ένα λάστιχο και με χτυπούσες στο σώμα μου αλύπητα.

«Τρελαίνομαι που δεν πήρα τα παιδιά να φύγω»

Σαν να ήμουνα σκύλος, να σου πω τι; Κάτι που δεν έκανα ποτέ, μου έλεγες ”πες μου πότε πήγες με τον έναν ποτέ με τον άλλον” τι να σου απαντήσω δεν είχα απάντηση να σου δώσω και λέω δεν πήγα ποτέ. ”Ψέματα μου λες θα σε χτυπώ μέχρι να μου πεις”.

Τώρα που το γράφω τρελαίνομαι γιατί δεν πήρα τα παιδιά να φύγω μακριά, να πάω στην αστυνομία να δούνε το σώμα μου. Κρίμα το μυαλό μου, κρίμα που γεννήθηκα στον κόσμο και αφήνω τη μοίρα μου κι εσένα να με χτυπάς πως το έκανα αυτό στον εαυτό μου και σε συγχώρησα ξανά και ξανά.

Αυτό δεν το είπα στα παιδιά, τι θα σκεφτούνε; θα με φτύσουν».

«Έκλαιγα στο δωμάτιο των παιδιών»

«Θα μου πούνε ”δε φοβάσαι τον Θεό να σου συμβεί τέτοιο πράγμα και να μην κάνεις κάτι να μη μιλήσεις;”.

Θα οργιστούν τόσο πολύ που καλύτερα να μη μάθουν. Δεν είναι μόνο αυτή η φορά. Θυμάσαι στο μέσα χωριό που ποτίζαμε τάχα και πήγες να με σκοτώσεις με ένα ξύλο του ποταμού, επειδή ήταν η Έ…α απέναντι, δεν κατάλαβα τότε γιατί;

Και για να μη με σκοτώσεις έφυγα τα μεσάνυχτα και ήρθα στο σπίτι με τα πόδια και έκλαιγα στων παιδιών το δωμάτιο και όταν κατάλαβα ότι ήρθες, από το φόβο μου ξάπλωσα στο κρεβάτι να κάνω πως κοιμάμαι γιατί φοβόμουνα μην αρχίσεις πάλι και καταλάβουν τα παιδιά.

«Άφησα στα χέρια σου τη ζωή μου, μετανιώνω»

Τα έκρυβα όλα, σε λίγες μέρες σου περνούσε τάχα και εγώ η μ….νη, η κοιμισμένη, η κακομοίρα, το ζώο έλεγα ευτυχώς που πέρασε σαν να φταίω για όλα. Τώρα το μυαλό μου γυρίζει σκέφτομαι ότι τη ζωή μου την άφησα στα χέρια σου και την τύχη μου, μετανιώνω»