Η Capital Economics προβλέπει κόλαση λιτότητας για την Ελλάδα – «Πολύ πιο σφικτή δημοσιονομική πολιτική»

Δυσοίωνες είναι η εκτιμήσεις της Capital Economics, εν μέσω ενός καλπάζοντος πληθωρισμού την Ελλάδα, για τα επόμενα χρόνια στη Ευρωζώνη αλλά και τη χώρας μας, με τον οίκο αναλύσεων να προβλέπει πάρα πολύ μεγάλη λιτότητα η οποία θα διαρκέσει χρόνια.

«Για την Ελλάδα απαιτείται πολύ πιο σφικτή δημοσιονομική πολιτική»

Παράλληλα, τονίζει ότι τα υψηλά χρέη χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης -εν μέσω αύξησης των χρεών της Ελλάδας- τις καταδικάζουν σε χρόνια λιτότητας ενώ φτωχές προοπτικές ανάπτυξης χωρών αναμένεται να προκαλέσουν σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής του μπλοκ και κατ’ επέκτασιν ακόμη βαρύτερες οικονομικές διαβρώσεις στο εσωτερικό των εν λόγω κρατών-μελών της ΕΕ.

Ο οίκος αναλύσεων προειδοποιεί ότι ο κόσμος θα αρχίσει να βιώνει τις καθυστερημένες επιπτώσεις της σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής, ενώ όσον αφορά στον 2024, προβλέπει πτώση της ανάπτυξης εάν επαληθευτεί η τεράστια λιτότητα που εκτιμά. Από την εκτίμηση αυτή συμπεραίνεται ότι επέρχονται περαιτέρω πλήγματα και για τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα.

Ιταλικό δράμα

Οι μελέτες της ανεξάρτητης επιχείρησης οικονομικής έρευνας, η οποία εδρεύει στο Λονδίνο, καταδεικνύουν ότι στη χειρότερη κατάσταση -εν συγκρίσει με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες- είναι η Ιταλίας ενώ τη θλιβερή σκυτάλη παίρνουν η Γαλλία και το Βέλγιο που επίσης βρίσκονται σε δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση.

Η εν λόγω ασφυκτική κατάσταση επιδρά αρνητικά στις προοπτικές ανάπτυξης της Ευρωζώνης επισημαίνει Capital Economics, συμπληρώνοντας ότι και στην περίπτωση της Ελλάδας, ο οίκος αναλύσεων υπολογίζει ότι απαιτείται πολύ πιο σφικτή δημοσιονομική πολιτική, προκειμένου να μειωθεί το χρέος στον στόχο του Μάαστριχτ για 60% του ΑΕΠ.

Καμπανάκι κινδύνου

Παράλληλα, ο οίκος αναλύσεων προειδοποιεί ότι το κενό ανάμεσα στα επιτόκια και την ανάπτυξη του ΑΕΠ -που αποτελεί βασική παράμετρο για τη δυναμική του χρέους- θα αυξηθεί περισσότερο στις χώρες της Ευρωζώνης από ό,τι σε άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες, λόγω των φτωχών προοπτικών ανάπτυξης.

Η μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Capital Economics για να εκτιμήσει τη βιωσιμότητα των χρεών και την υγεία των δημόσιων οικονομικών των ευρωπαϊκών χωρών, είναι η εξέταση των δεικτών του μεγέθους του πρωτογενούς πλεονάσματος που απαιτείται για να διατηρηθεί ο δείκτης χρέους/ΑΕΠ σταθερός, της έκταση της δημοσιονομικής σύσφιγξης που απαιτείται για να διατηρηθεί το χρέος σταθερό και του μεγέθους των πρωτογενών πλεονασμάτων που απαιτούνται για να μειωθεί ο δείκτης του χρέους στον στόχο του Μάαστριχτ για 60% έως το 2050.

Οι πίνακες των μετρήσεων με την αντίστοιχη σειρά: 

Εάν η Ευρωζώνη ακολουθήσει μια τέτοια πολιτική «light λιτότητας», το αποτέλεσμα θα είναι η αδύναμη ζήτηση και η χαμηλή ανάπτυξη, συμπεραίνει ο οίκος, επισημαίνοντας ότι οι συνέπειες θα επιδεινωθούν επειδή οι χώρες που έχουν τα περιθώρια να ακολουθήσουν πιο χαλαρή δημοσιονομική πολιτική -Γερμανία και Ολλανδία- δεν αναμένεται να το κάνουν.

Κρίση εμπιστοσύνης

Μιαν άλλη εκτίμησή της της Capital Economics είναι ότι με τα χρέη να αυξάνονται, ενδέχεται οι επενδυτές να χάσουν την εμπιστοσύνη τους σε μία ή περισσότερες χώρες. Και σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι σαφές πώς θα αντιδρούσαν οι policymakers, με δεδομένο ότι το βασικό εργαλείο που έχει η ΕΚΤ στη διάθεσή της δεν προορίζεται για την αντιμετώπιση μιας κανονικής κρίσης φερεγγυότητας, αλλά μόνο μιας βραχυπρόθεσμης κρίσης εμπιστοσύνης.

Η πιο ριζοσπαστική λύση θα ήταν η ΕΕ να αναλάβει ένα μεγάλο μέρος των εθνικών χρεών, κάτι που ωστόσο θα απαιτούσε τεράστιες πολιτικές αλλαγές, υπογραμμίζει ο οίκος, που καταλήγει λέγοντας: «Και παρότι η Ευρώπη δείχνει να κάνει βήματα προς τα μπροστά κάθε φορά που πιέζεται από μια κρίση, η πρόσφατη άνοδος των λαϊκιστικών κομμάτων σε χώρες όπως η Γερμανία και η Ολλανδία δείχνει ότι το βήμα προς μια δημοσιονομική ένωση θα ήταν δύσκολο».